Urlop opiekuńczy został wprowadzony do Kodeksu pracy w wyniku wdrożenia do polskiego porządku prawnego postanowień dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1158 z 20.06.2019 r. w sprawie równowagi między życiem zawodowym a prywatnym rodziców i opiekunów oraz uchylającej dyrektywę Rady 2010/18/UE.

Prawo do urlopu opiekuńczego

Pracownikowi przysługuje w ciągu roku kalendarzowego urlop opiekuńczy,

• w wymiarze 5 dni,
• w celu zapewnienia osobistej opieki lub wsparcia
• osobie będącej członkiem rodziny lub
• zamieszkującej w tym samym gospodarstwie domowym,
• która wymaga opieki lub wsparcia z poważnych względów medycznych.

Członek rodziny

Za członka rodziny uważa się syna, córkę, matkę, ojca lub małżonka.

Sposób udzielenia urlopu

Urlopu opiekuńczego udziela się w dni, które są dla pracownika dniami pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy.

Urlopu opiekuńczego udziela się na wniosek pracownika złożony

• w postaci papierowej lub elektronicznej
• w terminie nie krótszym niż 1 dzień przed rozpoczęciem korzystania z tego urlopu.

Wniosek pracownika

We wniosku wskazuje się:

• imię i nazwisko osoby, która wymaga opieki lub wsparcia z poważnych względów medycznych,
• przyczynę konieczności zapewnienia osobistej opieki lub wsparcia przez pracownika oraz
• w przypadku członka rodziny – stopień pokrewieństwa z pracownikiem lub
• w przypadku osoby niebędącej członkiem rodziny – adres zamieszkania tej osoby.

Wliczanie okresu urlopu opiekuńczego do okresu zatrudnienia

Okres urlopu opiekuńczego wlicza się do okresu zatrudnienia, od którego zależą uprawnienia pracownicze.

Charakter urlopu opiekuńczego

Urlop opiekuńczy jest urlopem, za który pracownikowi nie przysługuje wynagrodzenie. 

Stan prawny na dzień 19 czerwca 2023 roku